چطور یک دانشجو لوگوی بین‌المللی “بازیافت” را خلق کرد

فوتون: در سال ۱۹۷۰، “گری اندرسون” که آن زمان ۲۳ ساله بود در دانشگاه کالیفرنیای شمالی مشغول به تحصیل معماری بود. تا این که در یکی از بروشورهای دانشگاهی آگهیِ طراحی یک لوگو برای بالابردن آگاهی در مورد محیط زیست را دید. طرح گری در مسابقه اول شد و قوت طرح به قدری بود که آن را به عنوان نمادِ جهانی “بازیافت” پیش‌نهاد کردند. امروزه در اکثر محصولات قابل بازیافت می‌توان این علامت را دید. چه نوشابه‌های کوکاکولا باشد چه کفش‌های نایک.

او می‌گوید: “طراحی این اثر وقت زیادی از من نگرفت. شاید یکی دو روز. اما به خوبی به یاد می‌آورم که حوصله‌ی کشیدنش را نداشتم. ایده‌های در ذهنم بود مثل فلش‌هایی که در کانال‌های آب دیده بودم و مسیر کانال‌ها را نشان می‌داد. این لوگو را هم برای این طراحی کردم که نشان دهم می‌توان آبِ استفاده شده را دوباره به کانال‌ها برگرداند و باز استفاده کرد.

مشکل من با طراحی‌های قبلی‌ام این بود که احساس می‌کردم به شدت دو بعدی هستند. وقتی کارم را برای این مسابقه شروع کردم ناخودآگاه به یاد یک بازدید مدرسه‌ای افتادم که ما را به چاپ‌خانه‌ای بردند. همان‌جا تصویری را دیدم؛ سه ورق که تا خورده بودند و پشت‌سر هم قرار گرفته بودند. همان‌جا آن طرح را با مداد روی کاغذ کشیدم و بعدها برای همین لوگو، منبع الهامم شد. این روزها اما با کامپیوتر به راحتی می‌توان آن طرح را پیاده کرد”

همین انتخاب باعث شد “گری اندرسون” با وجود استعدادش در معماری به طراحی گرافیک رو بیاورد و مسیر زندگی‌اش تغییر کند و هم‌اکنون هم یکی از فعالان محیط زیست است. گاهی پیش می‌آید که در حرفه‌ای وارد شوید اما حرفه‌ی اصلی شما شاید چیز دیگری باشد. خوب جستجو کنید.